Przyłęki w Gminie Trzcianka to wieś położona na uboczu., od szosy z Trzcianki do Wielenia oddziela ją las. Wieś liczy 313 mieszkańców. Jest to “młoda” wieś, ponieważ jej historia zaczyna się w 1836 r., kiedy to dobra Biała poddano przymusowej licytacji; nabył je Amtsrat Livonius razem z rewirem leśnym zwanym Ivenbusch. Okolicą tą opiekował się w tym czasie karczmarz i zarazem leśniczy Luhm z Górnicy. Za jego czasów posadzono wiązy (od gwarowej wymowy niemieckiej nazwy tych drzew – Eiben, wieś wzięła swoja nazwę Ivenbusch).
W 1849 r. Livonius sprzedał pierwsze działki kolonistom, następne działki sprzedaje Hrabia von Moltke, kolejny właściciel Białej. Pierwszy dom mieszkalny we wsi wybudowano jako szachulcowy w 1841 r. Jeden z pierwszych osadników to Gottfried Wedel, który zawarł umowę w 1840 r. Brak dokładnej wielkości tej działki, ponieważ działki sprzedawano na podstawie mapy z narysowanymi parcelami….Można jednak stwierdzić, że jedna parcela miała około 5 ha, wiele z nich było mniejszych. Roczny kanon (czynsz z ziemi) wyniósł 15 talarów, cena zakupu na własność nie była ustalona, w umowie zapisano tylko, że kanon może zostać wykupiony poprzez 27 krotny czynsz roczny.
Kościół i szkołę mieli osadnicy wybudować i utrzymać z własnych środków. Do 1864 r. osiedlono 50 rodzin, łącznie było to 316 osób. Tutejsi drobni rolnicy nie wzbogacili się, bo parcele były zbyt małe, ziemia zbyt sucha lub zbyt mokra… Z tego względu wielu mężczyzn podejmowało dodatkowe zajęcia jako flisacy na Noteci lub pracownicy cegielni.
Wieś nie dała rady wybudować samodzielnie kościoła i przyłączyła się do parafii Górnica; kościół zbudowany dopiero w 1939 r. stanął na gruntach Przyłęk.
Pierwotnie wsi nie stać było na wybudowanie własnej szkoły więc początkowo dzieci przez 20 lat uczęszczały do Górnicy. Po 1860 r. z pomocą rządową we wsi zbudowano szkołę z czerwonej cegły.
W 1905 r. liczyła 351 mieszkańców ( + leśniczówka Przyłęki – 5 osób ; w 1910 r. liczyła 362 mieszkańców; w 1925 r. miała 453 mieszkańców ( 413 protestantów, 38 katolików); parafia ewangelicka w Siedlisku, katolicka w Kuźnicy.
Nieco starszy od wsi był majątek zwany Hedwigshof. W 1796 r. był to folwark, należący do Jędrzejewa zarządzany przez sołtysa o nazwisku Abraham. W 1799 r. hrabia Ignacy Radoliński wydzierżawił folwark na 12 lat pruskiemu urzędnikowi (Amtsrat) o nazwisku Brandt, który był też dzierżawcą Trzcianki. Brandt kupił też 46 morg w celu założenia Behler Glasfabrik (Bialskiej Fabryki Szkła). Folwark i Glasfabrik zostały połączone w 1830 r. Produkcji szkła zaprzestano w 1860 r, nazwa pozostała w użyciu do czasu kiedy zaczęto posługiwać się starszą nazwą Hedwigshof. Ziemie tego majątku były piaszczyste, na przestrzeni lat właściciele źle zarządzanego folwarku wyprzedawali ziemię rolnikom z Przyłęk w celu pokrycia swoich długów. Hedwigshof do 1928 r. był samodzielną jednostką administracyjną (Gutsbezirk), potem włączono go do Górnicy; równocześnie wieś dostała dużą parcelę od właścicieli dóbr wieleńskich. W 1930 r. powierzchnia wsi wyniosła 655 ha i 453 mieszkańców.
W styczniu 1945 r. podczas wkroczenia Rosjan zabito 16 mieszkańców wsi. Uprowadzone osoby powróciły. Szkody w budynkach były nieznaczne.
Warto zobaczyć:
- drewniany barak – przedwojenna szkoła.
- poniemiecki cmentarz
- przedwojenny kamień przydrożny „biały”, który do dzisiaj pełni funkcję drogowskazu na Siedlisko.
Pomniki przyrody:
- Dąb szypułkowy
