Gajewo należące do Gminy Czarnków to wieś sołecka o rozproszonej zabudowie siedliskowej, leżąca na skraju dużych obszarów leśnych. Liczba mieszkańców wsi wynosi 433 osoby. Gospodarstwa rolne prowadzą głównie hodowlę bydła.
Początki wsi sięgają drugiej połowy XVIII w. W 1763 r. Andrzej Radoliński zakłada na pustych przestrzeniach między Jędrzejewem a Kuźnicą wieś olenderską zwaną – Putzighauland (Olendry Jędrzejewskie). Pierwsi osadnicy, w liczbie 7 osób otrzymali przywilej na założenie wsi. Warunki, na jakich go otrzymali, nie były już tak dobre jak w poprzednich wiekach. Opłata wstępna wynosiła 6 talarów, dodatkowo corocznie było płatne pogłówne 6 guldenów. Po 6 latach wolnych czynsz roczny wynosił 50 tynfów. Poza tym w naturaliach każdy osadnik dostarczał: 1 gęś, 2 kury, 2 mendle jaj, nieco masła. Dodatkowo obowiązywała go służba we dworze: 4 dni rocznie orki, 8 dni prac ręcznych, 1 dzień sianokosów i 1 dzień rybactwa. Dokładnie ustalono też ilość zwierząt, które mógł hodować osadnik: było to 6 krów, 2 cielaki, 2 owce lub 2 świnie. Ilości koni nie ograniczano, aby osadnicy mogli wypełniać swoje obowiązki wobec dworu. Do zarządzania wsią wyznaczono sołtysa i sędziego. Wspólnie odpowiadali za sporządzanie testamentów, zawieranie małżeństw, jednak dla nabrania mocy urzędowej dokumenty musiał podpisać pan, za co pobierał 11 tynfów. Zezwolono na wybudowanie kościoła ale brak wieści o kościele i proboszczu. Zezwolono na nauczyciela, któremu przeznaczono pół łana na własne utrzymanie. Poza tym miał dorabiać sobie rzemiosłem. Warunki na jakich powstała wieś były bardzo surowe, nietypowe dla wsi olenderskich, podobne raczej były do warunków na jakich zakładano kolonie.
W 1773 r. po I rozbiorze Polski, kiedy tereny nadnoteckie zagarnęły Prusy, osadnicy skarżyli się urzędnikom Fryderyka Wielkiego, że niektórzy z nich nie otrzymali swoich gruntów. Akta klasyfikacyjne sporządzone przez urzędników królewskich potwierdzają ten fakt: właściciel wsi dotrzymał słowa tylko 3 chłopom, a pozostałych 12 dostało tylko ¾ lub ½ łana. W 1773 r. na obszarze wsi obejmującym 182 ha żyło 112 osób. W 1789 r. była to wieś szlachecka z luterańskim domem modlitwy, liczyła 16 dymów. Ciężką pracą, poprzez kopanie rowów melioracyjnych i zasypywanie piaskiem niżej położonych terenów udało się rozwinąć wieś.; w 1905 r. miała już 594 mieszkańców. W 1930 r. żyło w niej 557 osób na obszarze 971 ha. W 1939 r. było 36 chłopów posiadaczy 2 koni i 40 chłopów z 1 koniem.
W 1796 r. pojawia się wzmianka o domu modlitwy we wsi; pierwszy kościół powstał w 1824 r. W 1907 r. postawiono nowy kościół. Proboszcz urzędował w Runowie. Przed I wojną postawiono nową szkołę z 2 klasami i 2 mieszkaniami dla nauczycieli.
W 1945 r. podczas ucieczki przed naciągającą Armią Czerwoną 27 mieszkańców wsi poniosło śmierć, poza tym 3 mężczyzn z Czarnkowa i 1 kobieta z Prus Wschodnich. Zniszczono 5 domów, 3 państwowe domy celników, salę taneczną, 5 stodół i 1 stajnię.
Na miejscu obecnej przeprawy promowej Gajewo-Ciszkowo stał drewniany most zwodzony.
Warto zobaczyć:
- przedszkole, mur., koniec XIX w.
- zagroda nr 10: dom, drewno/glina, koniec XIX w. budynek gospodarczy, mur./kam., koniec XIX w.
- dom nr 49, mur./kam., k. XIX w.
- dom nr 50, mur., l. 20-te XX w.
- dom nr 51, mur., k. XIX w.
- dom nr 52, mur., k. XIX w.
- dom nr 76, mur., 1897r.
- zagroda nr 79: dom, mur., pocz. XX w., budynek gospodarczy, mur., 1927r.
- kuźnia, ob. przystanek PKS, mur., 1905 r.
