Rudka należąca do Gminy Trzcianka to niewielka wieś położona wśród pól, licząca 68 mieszkańców.
Pierwotnie był to folwark wsi Runowo, założony krótko po 1611 r. Według poznańskich ksiąg grodzkich w 1619 r. folwark należał do Runowa, lecz później swoją pańszczyznę odrabiali w nim chłopi z Nowego Dworu. W 1670 r. folwark był zobowiązany mleć swoje zboże w Polskim Młynie. W 1773 r. folwark należał do Lasockiego, który czasowo mieszkał w dworze; mieszkańcy folwarku byli przeważnie ewangelikami i Niemcami. Mieszkali tu dzierżawca i zarządca, gospodarujący na 9 łanach, 4 kosatów z 1/3 łana, ceglarz i murarz. Ogółem było 86 osób na 193 ha. W 1789 r. razem z urzędem Trzcianka była to własność państwa pruskiego – później Domena. W latach 1807-1813 własność francuskiego marszałka Berthiera. W 1832 r. nastąpiło rozwiązanie folwarku – podzielono go na mniejszy folwark i 10 gospodarstw. Jeden z bogatych chłopów Johann Buse nabył 4 parcele, powstało razem 7 gospodarstw. W 1840 r. zięć Bussego – Antoni Nowacki przejął majątek liczący 170 ha po swoim teściu.
Pod koniec XIX wieku według SGKP – we wsi było 19 domów, 203 mieszkańców ( 120 ewangelików, 83 katolików, 40 analfabetów). Dwa z gospodarstw po pożarze połączono w liczące 70 ha gospodarstwo Freitaga (rodzina ta żyła z wyrobu cegieł, zapoczątkowanego przez Lasockiego). W 1905 r. – we wsi żyło 175 mieszkańców; w 1925 r. liczyła 161 mieszkańców ( 114 protestantów, 44 katolików). Pod koniec II wojny, w 1945r. we wsi było osiem dobrze prowadzonych gospodarstw. Po wkroczeniu Armii Czerwonej zginęły 4 osoby, 5 mężczyzn uprowadzono na wschód; burmistrz tej niewielkiej gminy popełnił samobójstwo.
Zabytki:
- dawny cmentarz ewangelicki w lesie za wsią
