Wieś liczy 308 mieszkańców. Poza wsią, gdzie koncentruje się większość zabudowy, należą do Łomnicy przysiółki: Łomnica – Młyn, Łomnica – Folwark i Łomnica Pierwsza oraz Leśniczówka. Na północ od wsi w okolicznym krajobrazie zaznacza się głęboko wcięta dolina Strugi Łomnickiej; w dawnych czasach na niewielkiej Strudze funkcjonowały ogółem 4 młyny (obecnie jest na niej 7 gospodarstw rybackich. W przysiółku Młyn oraz w sąsiedztwie Kępy znajdują się gospodarstwa rybackie ze stawami zajmującymi ok. 50 ha.)
Okolice wsi były zasiedlone od dawnych czasów; z okresu przedhistorycznego pochodzą znalezione w 1896 r. przy dawnym Rosen –Muehle ( zwanym też nowym Młynem Łomnickim) kawałki kamieni z młynka ręcznego. W Łomnicy Młynie znaleziono w 1881 r. kamienie z pogańskiego miejsca kultu. W XIX w. pod wsią wykopano urny, monety, brązowe pierścienie.
Wieś założył właściciel Białej w celu powiększenia swoich skromnych dochodów i dla zaznaczenia granic swoich posiadłości sięgających po strugę „ Lomnica” . Wieś pierwotnie nazywała się Adamowo a przy niej powstał młyn. W źródłach wieś pojawia się w 1613 r. w akcie sprzedaży majątku sołtysiego dla Martina Martena. Nabył on 3 łany ziemi za cenę 300 guldenów oraz 4 podwód rocznie i 20 guldenów czynszu. Jego synowi tego samego imienia właściciel potwierdził prawa w 1623 r. Nazwa wsi wymieniana jest już w XVI wieku, natomiast dokumenty z 1629 r. podają, iż w osadzie były 34 domy, plebania oraz szkółka.
Podczas klasyfikacji w 1773 r. urzędnicy pruscy zanotowali sołtysa i 4 wolnych chłopów każdy z 1 łanem, 4 chłopów czynszowych i 7 chłopów służebnych każdy z 1 łanem, 2 innych miało po ½ łana; był też młynarz, kowal i strzelec, 3 pasterzy, 4 owczarzy, 7 mieszkańców i 2 wdowy. Wymienia się też folwark z 3 łanami. Łącznie wieś liczyła 22 ½ łana ( 432 ha) i miała 193 mieszkańców, głównie protestantów.
W 1793 r. była to wieś królewska z folwarkiem; istniał w niej młyn i tartak, według źródeł we wsi był stary podupadający kościół katolicki; w tym samym roku wielki pożar strawił szkołę i kościół oraz większą część wsi. Szkołę odbudowano według wytycznych Fryderyka Wielkiego dla budowy szkół we wsiach królewskich; była to budowla szachulcowa odpowiedniej wielkości. Rosnąca liczba dzieci (ponad 100) spowodowała dobudowę dwóch nowych klas a stara klasa przebudowana została na mieszkanie dla nauczyciela. Z biegiem czasu ponad 30 % mieszkańców wsi stanowili katolicy więc szkołę przeznaczono dla tych dwóch wyznań z osobnym nauczycielem każde.
Z powodu małej ilości katolików we wsi po pożarze nie odbudowano dla nich kościoła, a protestanci w 1799 r. na cmentarzu postawili swój dom boży (bez dzwonnicy, która stała w pewnym oddaleniu). Był to mały kościółek szachulcowy, który już w 1886 r. wymagał napraw i został wokół obudowany murami. Masywna wieża dobudowana została w 1901 r.
W czasie okupacji francuskiej w 1806 r. wieś ucierpiała od przymusowego kwaterunku i dostaw. Po 1813 r. po nowym podziale administracyjnym wieś przyłączono do Wielkiego Księstwa Poznańskiego i podporządkowano staroście w Czarnkowie.
W XIX w. tak informował o wsi SGKP; nazwa Łomnica obejmowała wieś, młyn oraz 3 mniejsze folwarki ( mające po kolei : 595 morg, 436 morg,876 morg. Liczyła 627 mieszkańców ( 422 ewangelików, 199 katolików, 6 Żydów).
W czasach nędzy w roku 1895 pomogło utworzenie kasy pożyczkowej. Powstały też towarzystwa obrotu bydłem i handlu płodami rolnymi. W 1905 r. wieś liczyła 493 mieszkańców.
Łomnicki Młyn – był to przysiółek, w którym stały dwa młyny, 3 domy, 49 mieszkańców (43 ewangelików, 6 katolików); w 1905 r. było w nim 42 mieszkańców. W 1929 r. rozparcelowane dobra Łomnica Młyn (właściciel Paul Kannenberg) o pow. 237 ha przyłączono do wsi.
Folwark Łomnica – należał do dóbr Biała; początkowo stał tam 1 dom, 7 mieszkańców, powierzchni 2389 morg; w 1905 r. liczył już 48 mieszkańców. Stary folwark rozparcelowano w 1925 r. między 12 osadników. Obecnie jest tam 9 zamieszkałych budynków. Jest też pałacyk.
Leśniczówka Łomnica (Jadamowo) – w 1905 r. miała 7 mieszkańców.
W 1925 r. gmina Łomnica miała 1994 ha powierzchni a w jej skład wchodziły: Młyn Łomnica, Młyn Róża, Folwark Łomnica. Łącznie było 611 mieszkańców ( 432 protestantów, 179 katolików) żyjących w 95 domach.
W 1945 po wkroczeniu sowietów zginęło 6 mężczyzn. Straty w budynkach były nieznaczne.
Zabytki:
- Nad wsią góruje neogotycki kościół pw. Matki Boskiej. Obiekt ten, dawniej ewangelicki, położony na lekkim wzniesieniu, zbudowany został na początku lat 30. XIX wieku.
- Cmentarz ewangelicki z poł. XIX w.
- Kapliczka
Pomniki przyrody:
- Lipa drobnolistna ( Dłużewo)
- Lipa drobnolistna – 25 drzew (Dłużewo)
- Szuwar Łomnicki – użytek ekologiczny ustanowiono w celu zachowania śródpolnego, płytkiego rozlewiska z roślinnością szuwarową, otoczone luźnym drzewostanem brzozowym. Astatyczny zbiornik wodny, będący miejscem bytowania ptactwa wodnobłotnego o pow. 5,31 ha w obrębie Łomnica. Śródpolne, płytkie rozlewisko z roślinnością szuwarową, otoczone luźnym drzewostanem brzozowym. Astatyczny zbiornik wodny, będący miejscem bytowania ptactwa wodno-błotnego.
