Wieś Biała jest malowniczo położona w Dolinie rzeki Miały ; liczba mieszkańców wsi wynosi 220 osób.

okolica zamieszkała była już w średniowieczu. Wieś zwana była w średniowieczu Bela, Byala wysoka, Gurnabiala. Rzeka Miała, nad którą leży wieś, zwana była dawniej Białą, a zbiorczą nazwą Biała
określano wszystkie wsie leżące nad tą rzeką, dodając do nazwy określenia wsi typu  Górna, Pośrednia, Dolna.  W źródłach pisanych pojawia się w 1298 r. W 1510 r. we wsi nie było rolników, stał jeden młyn i dwie kuźnice. W 1563 r. wieś płaciła podatek z 8 kwart roli, 2 karczm i jednego młyna o jednym kole. W
1564 r. we wsi było kilku kmieci, uprawiających rolę na ostrowach, jeden zagrodnik i jeden bartnik; karczmarz miał rolę złą, posiadał też dół do wyrobu smoły. Młyn stał w Białej Pośredniej (W 1580 r. młyn zwał się Borowy Młyn.) Wieś należała do katolickiej parafii Wieleń. Mieszkańcy płacili po 1 groszu i
denar św. Piotra. W XIX wieku według SGKP we wsi było 35 domów zamieszkałych
przez 307 osób ( 23 ewangelików i 284 katolików, 94 analfabetów). W 1910 r.
wieś liczyła 482 mieszkańców.

W latach II wojny światowej Polscy mieszkańcy wsi zostali wysiedleni przez Niemców; Albin Wyrwa, który nie chciał opuścić swego gospodarstwa został przez nich zabity. W 1944 r. w lasach otaczających Białą ukrywali się sowieccy skoczkowie spadochronowi, zrzucani na tereny Puszczy Noteckiej w celu dywersji na tyłach wroga. Za pomoc im udzielaną Niemcy  planowali spalić wieś. W  dniu 8 sierpnia 1944 r. niemieccy mieszkańcy, sołtys Frida Wencke i młynarz  z pobliskiej wsi – Mężyka – niejaki Leichner wstawili się za swoimi sąsiadami ratując wieś od zagłady. Przy wjeździe do wsi stoi  kaplica
wdzięczności upamiętniająca to wydarzenie. Na kościele tablice pamiątkowe przypominające także inne  inne ważne daty z historii wsi; takim było niewątpliwie ugaszenie wielkiego pożaru Puszczy Noteckiej,
podchodzącego pod zabudowania wsi  w dniu 10 sierpnia 1992, przez ulewę oraz pobyt przyszłego papieża Jana Pawła II na wakacjach nad jeziorem Białym w lipcu/sierpniu 1977 r.

Nad jeziorem mieści się ośrodek wypoczynkowy z plażą i pomostami. Podczas I Zjazdu Mazurów wieleńskich w 1999 r. odsłonięto kamień z napisem „Serce puszczy Noteckiej”. We wsi odbywają się
latem festyny o nazwie Święto Puszczy Noteckiej.

Zabytki:

  • Zespół kościoła p.w. MB
    Różańcowej: kościół murowany z lat 1928-1933 (wewnątrz obraz Matki Boskiej
    patronki Puszczy Noteckiej), dzwonnica drewniana z  2 poł. XIX w., cmentarz z XIX w.
  • Szkoła, obecnie
    świetlica murowana z końca XIX w.
  • dom nr 22 murowany z  pocz. XX w.